ေက်းဇူးတင္လႊာ


ဒီစာမ်က္ႏွာေလးျဖစ္ေျမာက္ဖုိ႔ တစ္ဖက္တစ္လမ္းက ကူညီေပးၾကတဲ့
ဘေလာ့ဂ္စာမ်က္ႏွာေပၚက စီနီယာေတြအားလံုး ဂ်ဴနီယာေတြအားလံုး
ဘေလာ့ဂ္ခ်စ္သူေတြအားလံုးကုိ ေက်းဇူးအထူးတင္ေၾကာင္း ေျပာပါရေစ။
ေအာင္ေျမ စာမ်က္ႏွာမွာ ခဏတာေရာက္ခဲ့ၾကတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ တစ္ခုေလးေလာက္ အမွတ္တရျဖစ္သြားခဲ့ရင္ ပီတိျဖစ္ရပါတယ္။
ဒီအတြက္ ပင္ပန္းရ၊ ႀကိဳးစားရ တာေတြက ေပ်ာ္ရႊင္မႈကုိ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဆုရည္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္လို႔ ….

Welcome to Aung Myay Blog Welcome to Aung Myay Blog Welcome to Aung Myay Blog Welcome to Aung Myay Blog

Thursday, February 19, 2009

မိဂဒါ၀ုန္

တည္ေနရာ
မိဂဒါ၀ုန္ ဟူသည္မွာ မိဂဒါယ = မိဂ = သမင္၊ ဒါယ = ေတာ = သမင္တုိ႔ကုိ ေဘးမဲ့ ေပးရာေတာ ျဖစ္သည္။ ၀န = ေတာ ကုိ ျမန္မာ စကား ေျပာင္းလဲေသာအခါ ၀ုန္ ျဖစ္လာသည္။ မိဂဒါယ၀န မွ မိဂဒါ၀ုန္ ျဖစ္လာသည္ဟု အဓိပၸာယ္ ရသည္။

မိဂဒါ၀ုန္သည္ ဗာရာဏသီၿမိဳ႕မွ (၆)မုိင္ ခန္႔ကြာေ၀းသည္။ ဥတၱရ ပရာေဒ့ရွ္ ျပည္နယ္ အတြင္း၌ တည္ရွိသည္။ လုမၺိနီႏွင့္ (၃၁၂) ကီလုိမီတာ၊ သာ၀တၳိျပည္ႏွင့္ (၃၃) ကီလုိမီတာ ကြာေ၀းသည္။ ဂဂၤါျမစ္ကမ္း၌ တည္ရွိ၍ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္ မ်ားအတြက္ အထြတ္အျမတ္ ထားရာၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ ျဖစ္ခဲ့သည္။

ဘုရားဖူးလမ္းညႊန္
ကလကတၱားမွ ဗာရာဏသီ သုိ႔ ကား၊ ရထား၊ ေလယာဥ္ တုိ႔ျဖင့္ တုိက္ရုိက္သြားႏုိင္သည္။ သုိ႔မဟုတ္ ပတၱနားႏွင့္ ဂယာၿမိဳ႕ မ်ားမွတစ္ဆင့္ ကား၊ ရထားတုိ႔ျဖင့္ သြားႏုိင္သည္။ ဗာရာဏသီကုိ ဗဟုိထား၍ အေရွ႕ဘက္ရွိ ဗုဒၶဂယာ၊ ရာဇၿဂိဟ္၊ နာလႏၵ ႏွင့္ ပတၱနားၿမိဳ႕မ်ားသုိ႔ သြားႏုိင္သည္။ တဖန္ အေနာက္ဘက္ ကုသိနာရံု၊ သာ၀တၳိ၊ လုမၺနီ ဌာနမ်ားသုိ႔ သြားေရာက္ ဖူးေမွ်ာ္ႏုိင္သည္။

မိဂဒါ၀ုန္သမုိင္း
မိဂဒါ၀ုန္မွာ ျမတ္စြာဘုရား ပထမ ၀ါကပ္ေတာ္မူသည္။ ပဥၥ၀ဂၢီ ငါးဦးတုိ႔ ရဟႏၱာ ျဖစ္ေတာ္မူၾကသည္။ ယသသူေဌးသားႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း (၅၄)ဦးတုိ႔ ပထမ၀ါတြင္းမွာပင္ ရဟႏၱာ (၆၀)ျဖစ္၍ ၀ါကၽြတ္ေသာအခါ ေလးနယ္ေလးရပ္ သို႔ သာသနာျပဳ ေစလႊတ္ေတာ္မူခဲ့သည္။

ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ ပရိနိဗၺာန္ စံလြန္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ရာစုႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာအတြင္း မိဂဒါ၀ုန္သည္ ဗုဒၶ၀ါဒဆုိင္ရာ အသိပညာ ကၽြမ္းက်င္မႈႏွင့္ အႏုပညာ တုိ႔ေအာင္ျမင္ရွင္သန္သည့္ ဗဟုိဌာန တစ္ခုအျဖစ္သုိ႔ တုိးတက္ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ တရုတ္ရဟန္းေတာ္ ဟူရင္ဆန္ လက္ထက္တြင္ မိဂဒါ၀ုန္၌ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းႏွင့္ ေစတီေပါင္းမ်ားစြာ ရွိသည္။ ရဟန္းသံဃာ (၁၅၀၀) ခန္႔ရွိသည္။ ေရွးေဟာင္း သုေတသနဆုိင္ရာ စံုစမ္း ေလ့လာမႈမ်ားအရ မိဂဒါ၀ုန္တြင္ ေမာရိယ ေခတ္မွသည္ ေအဒီ ၁၂ ရာစု၏ ေနာက္ဆံုး ႏွစ္၀က္အထိ ဗုဒၶ၀ါဒဆုိင္ရာ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္မႈ အေထာက္အထားမ်ား ေတြ႕ရွိရသည္။ အာေသာကမင္း တရားႀကီးေခတ္၌ မိဂဒါ၀ုန္သည္ ဗုဒၶတရားေတာ္ ျဖန္႔ခ်ိရာ ဗဟုိဌာန တစ္ခု ျဖစ္လာသည္ ။

ဘာသာျခားမ်ား တုိက္ခုိက္ဖ်က္ဆီးျခင္း

ေအဒီ ၁၁၉၄ ခုႏွစ္တြင္ မာမြတ္ဂုိရီ ၏ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ျဖစ္ေသာ ကြတ္ဘြတ္ဒိန္ သည္ က်ဴးေက်ာ္ တုိက္ခုိက္၍ ေက်ာင္းကန္ဘုရားမ်ားကုိ ၿဖိဳဖ်က္ခဲ့သည္။ အာေသာက ေက်ာက္စာတုိင္ႀကီးကုိ ခ်ိဳးဖဲ့၍ ေျမမွာျမႇဳပ္ႏွံလုိက္ၾကသည္။ ကံေကာင္းေထာက္မသျဖင့္ ေက်ာက္စာတုိင္၏ ေခါင္းပိုင္းသည္ မပ်က္မစီး ေျမျမႇဳပ္ေနသျဖင့္ ယခုအခါ ျပတုိက္အတြင္း၌ ေတြ႕ျမင္ေနရျခင္း ျဖစ္သည္။ ရဟန္းေတာ္ အမ်ားစု အသတ္ခံၾကရ၍ အခ်ိဳ႔မွာ တိဗက္သုိ႔ ထြက္ေျပးသြားၾကရသည္။ ဤတြင္ မိဂဒါ၀ုန္ သမုိင္းအခန္းက႑ ကားၿပီးဆံုးခဲ့ေလသည္။

ဗုဒၶသာသနာ ျပန္လည္ထြန္းကားလာျခင္း

၁၈၉၁ ခုႏွစ္တြင္ အနာဂါရိကဓမၼပါလ မိဂဒါ၀ုန္သုိ႔ ေရာက္လာေသာ အခါ ဤေဒသမွာ သစ္ပင္ႀကီးမ်ား ဖုံုးအုပ္လ်က္ ၀က္ေမြးသူမ်ား၏ ၀က္ထိန္းေက်ာင္းရာ စားက်က္ျဖစ္လ်က္ ရွိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အနာဂါရိက ဓမၼပါလ သည္ ထုိေျမကြက္ကုိ ၀ယ္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ သူ၏ မိခင္ႀကီး မလိႅကာ ေဟ၀ါဗိကာ ရေနမာလေတနိ ၏အလွဴေငြျဖင့္ ပထမဦးဆံုး ၀ယ္ယူခဲ့သည္။ ဒုတိယေျမကြက္ကုိမူ ကြယ္လြန္သူ ဘိန္ဂရာဇာ၏ အလွဴေငြျဖင့္ ၀ယ္ယူသည္။ မိဂဒါ၀ုန္ကုိ ကမၻာက အာရံုစိုက္လာေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သူမွာ ဤ အနာဂါရိကဓမၼပါလ ျဖစ္သည္။ သူသည္ မဟာေဗာဓိ အသင္းႀကီး တည္ေထာင္၍ အိႏိၵယျပည္၌ ဗုဒၶသာသနာ ေရာင္၀ါအရွိန္အဟုန္ျဖင့္ ထြန္းလင္းေတာက္ပေစရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ေလသည္။ ႏွစ္ေပါင္း (၈၀၀)ေက်ာ္ တိမ္ျမႇဳပ္ ေပ်ာက္ကြယ္ေနေသာ ဗုဒၶသာသနာေတာ္သည္ ျပန္လည္ အသက္၀င္လာခဲ့ ေလသည္။

ၿဗိတိသွ် ကုိလုိနီေခတ္

ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီး ျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ ၿဗိတိသွ် ကုိလုိနီအစုိးရသည္ အိႏၵိယျပည္ ၏ အတိတ္သမုိင္းႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားကုိ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့သည္။ ထုိအထဲတြင္ ဗုဒၶ၏ယဥ္ေက်းမႈသည္ အဓိကျဖစ္သည္။ ေက်ာက္စာဌာန ဖြင့္လွစ္ၿပီး ရွာေဖြစုေဆာင္းခဲ့သ္ည။ ၁၈၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ကာနယ္လ္မက္ကင္ဇီက ဤေဒသကုိ တူးေဖာ္ခဲ့သည္။ ၁၈၃၄ ခုႏွစ္တြင္ ဆာအလက္ဇႏၵာ ကာနယ္လ္ဟန္ က စနစ္တက် တူးေဖာ္ခဲ့သည္။ ၁၈၅၁ ခုႏွစ္တြင္ ေမဂ်ာ ဘိတုိးက ဆက္လက္ တူးေဖာ္ခဲ့သည္။ မူလဂႏၶကုဋိ၀ိဟာရ ကုိ ယူပီ ဘုရင္ခံ ဆာဟာကုတ္ ဘတၱဂလာ က ၁၉၂၂ ခုႏွစ္တြင္ အုတ္ျမစ္ခ် ေဆာက္လုပ္ ခဲ့သည္။ ၁၉၃၁ ခုႏွစ္တြင္ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး ေဆာက္လုပ္ၿပီးစီးသည္။

ပဥၥ၀ဂၢီ (၅)ဦးအား တရားဦးေဟာၿပီ

ျမတ္ဗုဒၶသည္ ဗုဒၶဂယာတြင္ ေဗာဓိဥာဏ္ကုိ ရရွိၿပီးေနာက္ ဆရာေဟာင္း ေတာ္စပ္သူ အာဠရကာလာမ ႏွင့္ ဥဒကရာမပုတၱ တုိ႔ကုိ တရားဦး ေဟာရန္ ရွာေဖြသည္။ ႏွစ္ဦးစလံုးမွာ ကြယ္လြန္သြားႏွင့္ ၾကၿပီးျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ မိမိ၏ အေဖာ္မိတ္ေဆြေဟာင္း ပဥၥ၀ဂၢီ (၅)ဦးကုိ ရွာေဖြသည္။ မိဂဒါ၀ုန္၌ ရွိေၾကာင္း သိရွိသျဖင့္ မိဂဒါ၀ုန္သုိ႔ ၾကြေတာ္မူသည္။ ပထမတြင္ ပဥၥ၀ဂၢီ(၅)ဦး တို႔က ျမတ္ဗုဒၶ ျမြတ္ဟေတာ္မူသည့္အတုိင္း ျမတ္ဗုဒၶသည္ ေဗာဓိဥာဏ္ကုိ အမွန္တကယ္ရၿပီး သူျဖစ္ေၾကာင္း ယုံၾကည္ရန္ ျငင္းဆုိသည္။ ထုိအခါ ျမတ္ဗုဒၶက ယခင္က ငါသည္ သင္တုိ႔အား ဤသုိ႔ ေျပာၾကားခဲ့ဖူး သလား ဟု ေမးျမန္းေသာအခါ ၄င္းတို႔က မေျပာၾကားဖူးပါေၾကာင္း ၀န္ခံၾကၿပီး တရားကုိ နာယူရန္ ဆံုးျဖတ္ၾကသည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ ျမတ္ဗုဒၶသည္ ဓမၼစကၠပ၀တၱနတရား စၾကၤာကုိ လည္ေစျခင္း ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကုိ ပထမဆံုး တရားဦး အျဖစ္ ေဟာၾကား ေတာ္မူေလသည္။

မိဂဒါ၀ုန္၌ ေဟာၾကားေသာ သုတၱန္တရားေတာ္မ်ား

ျမတ္ဗုဒၶသည္ ပထမ၀ါကုိ မိဂဒါ၀ုန္တြင္ ကုန္လြန္ေစခဲ့သည္။ မိဂဒါ၀ုန္သုိ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ၾကြေရာက္ေတာ္မူခ့ဲၿပီး ေအာက္ပါ သုတၱန္ တရားေတာ္မ်ားကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေလသည္
  • ဓမၼစၾကာသုတ္ (မဇၥ်ိမနိကာယ္)
  • အနတၱလကၡဏသုတ္ (မဇၥ်ိမနိကာယ္)
  • ပဥၥသုတ္ (သံယုတၱနိကာယ္)
  • ပါသသုတ္ (သံယုတၱနိကာယ္)
  • ဓမၼဒိႏၷသုတ္ (သံယုတၱနိကာယ္)
  • အာဒိတၱပရိယာယသုတ္(မဇၥ်ိမနိကာယ္)
  • သစၥ၀ိဘဂၤသုတ္ (မဇၥ်ိမနိကာယ္)
  • ရထကာရသုတ္ (အဂုၤတၱရနိကာယ္)
  • ဒုတိယသမယသုတ္ (အဂုၤတၱရနိကာယ္)
  • ကဋဳ၀ိယသုတ္ (အဂုၤတၱရနိကာယ္)
  • ေမတၱယ်ပဥႇာ (ပါရယေဏ၀ဂ္)
  • သေစတနသုတ္
  • ေမေဇၥ်သုတ္
  • ဟတၳိသာရိပုတၱသုတ္
  • ပထမမာရပါသသုတ္
စသည္တုိ႔ ျဖစ္ေလသည္။

ဓမၼ၀ီရဂ်ာနယ္၊ အတြဲ(၁၄)၊ အမွတ္(၅)၊ (၁၃-၂-၂၀၀၉) မွ ျမတ္ေ၀(ေရႊျပည္သာ) ၏ မိဂဒါ၀ုန္

Wednesday, February 18, 2009

သိၾကားသာသနာဆုိသည္မွာ

သိၾကား သာသနာ ဟူေသာစကားမွာ သိၾကားမင္း၏ အဆံုးအမကုိ ဆုိလုိေသာ စကားမဟုတ္ပါ။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ခိုင္းေစ ေတာ္မူခ်က္အရ သိၾကားမင္း ေစာင့္ေရွာက္အပ္ေသာ ဗုဒၶသာသနာကုိ ဆုိေသာ စကားျဖစ္ပါသည္။ သိၾကားမင္း ေစာင့္ေရွာက္အပ္ေသာ သာသနာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သိၾကားသာသနာဟု ေခၚဆုိေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

အနာဂတံဥာဏ္ေတာ္ျဖင့္ ေလာကကုိ ႐ွဳၾကည့္ေတာ္မူရာ

ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာသနာေတာ္ကုိ ေစာင့္ေရွာက္ရန္ သာသနာ့ ဥာဏ္ေတာ္ျဖင့္ ေလာကကုိ ႐ႈၾကည့္လတ္ေသာ္ သီဟုိဠ္ကၽြန္းတြင္ သာသနာေတာ္ ထြန္းကားလာမည့္ သမၸတၱိဂုဏ္ကုိ ျမင္ေတာ္မူ၍ သီဟုိဠ္ကၽြန္း၌ ရွင္မဟိႏၵ သာသနာျပဳအံ့ေသာ အေၾကာင္းကုိ မိန္႔ၾကားေတာ္မူသည္။ သင္ သိၾကားမင္းသည္ ထုိကဲ့သုိ႔ ရွင္မဟိႏၵ သီဟုိဠ္ကၽြန္းသို႔သြား၍ သာသနာျပဳေသာအခါ၌ အေပါင္းအေဖာ္ အကူအညီ ျဖစ္ပါေလေလာ့ဟု ေစခိုင္း ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။

သိၾကားမင္းကာ "ေကာင္းပါၿပီ အရွင္ျမတ္ဘုရား" ဟု ၀န္ခံစကား ေလွ်ာက္ထား၍ ရွင္မဟိႏၵ သီဟုိဠ္ကၽြန္း၌ သာသနာျပဳေသာအခါ အကူအညီ အေဖာ္သဟဲ ျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္းျဖင့္ ၀ိနယပိဋကတ္၊ အ႒ကထာ တြင္ ေဖာ္ျပသည္။

သာသနာေရးကိစၥမွန္သမွ် သိၾကားမင္းေစာင့္ေရွာက္ရစ္ရန္

ဤအ႒ကထာ၌ ျမတ္စြာဘုရားသခင္သည္ အရွင္မဟိႏၵ သီဟုိဠ္ကၽြန္း၌ သာသနာျပဳေရး အတြက္သာ သိၾကားမင္းအား ေစခုိင္းေတာ္မူပံုကုိ ျပေသာ္လည္း ဤကိစၥတစ္ခုသာမက ေနာင္ ငါဘုရား မရွိသည့္ေနာက္ သာသနာေရး ကိစၥမွန္သမွ် သင္သိၾကားမင္း ေစာင့္ေရွာက္ ကူညီရစ္ပါေလ ဟု မွာၾကားျခင္း ကိစၥၿပီး၏။

ထုိသုိ႔ ေစခုိင္းေတာ္မူေသာအခါ သာဓုဘေႏၱ အာမဘေႏၱ စသည္ျဖင့္ သိၾကားမင္း၏ ၀န္ခံခ်က္ ထုိ အ႒ကထာ၌ မပါရွိေသာ္လည္း

တဒါသေကၠည ေဒ၀ါမိႏၵာ၊ မဟိႏၵေတၳရံ ဥပသကၤမိတြာ၊ ဧတဒေ၀ါစ-
  • ကာလကၤေတာဘေႏၱ၊ မုဋသိ၀ရာဇာ၊ ဣဒါနိေဒ၀ါနံပိယတိႆ၊ မဟာရာဇာ ရဇၨံကာေရတိ။
  • သမၼာ သမၺဳေဒၶနစ တုေမွ ဗ်ာကတာ၊ အနာကေတ မဟိေႏၵာနာမ ဘိကၡဳ၊ တဗၺပဏၰိဒီပံ ပသာေဒႆတီတိ။
(၀ိနယ ပါဠိေတာ္၊ အ႒ကထာ)

ဤအ႒ကထာလာ စကားကုိ ေထာက္၍ ျမတ္စြာဘုရား ခုိင္းေစေတာ္မူေသာ ခဏပင္ သိၾကားမင္းသည္ အာမ၀န္တာ ခံခဲ့သည္ဟု မွတ္ယူရာ၏။ ျမတ္စြာဘုရား ေစခုိင္းေတာ္မူခ်က္ အတုိင္း ရွင္မဟိႏၵ သီဟုိဠ္ကၽြန္း၌ သာသနာျပဳ ေသာအခါ သိၾကားမင္း အကူအညီေပးျခင္းကုိ ေထာက္ဆ၍ ျမတ္စြာဘုရား ေစခုိင္းေတာ္မူခ်ိန္တြင္ အာမဘေႏၱ၀န္ခံ စကား ေလွ်ာက္ထားခဲ့သည္ဟု မွန္းဆ၍ သိႏုိင္ေလသည္။

ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ အမၺ႒လုင္

ထုိ႔ျပင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ႏွင့္ အမၺ႒လုင္ တုိ႔၏ ဇာတ္ႏွင့္စပ္၍ စကား အေျခအတင္ ေျပာဆုိ မိန္႔ၾကားရာ၌ ျမတ္စြာဘုရားက အမၺ႒လုင္ကုိ ႏွစ္ႀကိမ္တုိင္ပင္ ေမးေသာအခါ အမၺ႒လုင္သည္ ေပတိေပကပ္ မေျဖၾကားဘဲ ေနမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ သိၾကားမင္းသည္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္အား ေလွ်ာက္ထားခဲ့ဖူး ေလသည္။

"ဘ၀ဂါ ဓမၼံ ေဒေသထ"

  • "ဘုန္းေတာ္ ႀကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ အရွင္ျမတ္ဘုရားတို႔သည္ တရားဓမၼကုိ ေဟာၾကား ေတာ္မူ ၾကပါကုန္ေလ ... "
"တံုမွာကံ အာဏာယ၊ အ၀တၱမာေနမယံ ၀တၱာေပႆာမ"
  • အရွင္ျမတ္ဘုရားတုိ႔၏ အာဏာေတာ္ျဖင့္ အမၺ႒ မလုိက္နာသည္ရွိေသာ္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဤ အမၺ႒ကို လုိက္နာေစပါကုန္အံ့ ...

"တုမာကံ ဓမၼစကၠံ ေဟာတု၊ အမွာကံ အာဏာစကၠႏၱိ ပဋိညံ အကာသိ"
  • အရွင္ျမတ္ဘုရား တုိ႔ဘက္က ဓမၼစက္ ျဖစ္ပါေစ။ တပည့္ေတာ္တုိ႔ဘက္က အာဏာစက္ ျဖစ္ပါေစမည္ ဟု ပဋိညာဥ္ ၀န္ခံခ်က္ ျပဳခဲ့ေလၿပီ။
(သီလကၡန္၊ အ႒ကထာ ၂၃၁)

သာသနာေတာ္ အႏွစ္ ၅၀၀၀ ကာလပတ္လံုး

တပည့္ေတာ္တုိ႔ဘက္က အာဏာစက္ ျဖစ္ပါေစမည္ဟု သိၾကားမင္း၏ ေလွ်ာက္ထားခ်က္သည္ ျမတ္စြာဘုရား သခင္ ပရိနိဗၺာန္ စံၿပီးသည့္ေနာက္ အႏွစ္ ၅၀၀၀ ကာလပတ္လံုး တပည့္ေတာ္ ေစာင့္ေရွာက္ပါမည္။ သာသနာျပဳ ပုဂၢိဳလ္ တုိ႔အား ကူညီပါမည္။ အေဖာ္သဟဲ ျဖစ္ေစပါမည္ဟု ေလွ်ာက္ထားျခင္း ေပတည္း။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ တာ၀န္ေပး ေစခုိင္း ေတာ္မူခ်က္အရ သိၾကားမင္း အာမဘေႏၱ၀န္ခံတာ၊ သာသနာေတာ္ကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေၾကာင္း ခုိင္မာစြာ မွတ္ယူၾကရာ၏။ ထုိသုိ႔ နတ္တုိ႔ သနင္း သိၾကားမင္း ေစာင့္ေရွာက္ေသာ သာသနာကုိ ရည္ညႊန္း၍ လူတုိ႔ ေ၀ါဟာရ သိၾကားသာသနာဟု ေျပာဆုိေနၾကျခင္း ျဖစ္ေပသတည္။

"ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီး အဓြန္႔ရွည္ၾကာတည္ပါေစေသာ၀္ .. .."

ဓမၼ၀ီရဂ်ာနယ္၊ အတြဲ(၁၄)၊ အမွတ္(၅)၊ (၁၃-၂-၂၀၀၉) မွ ခင္ေမာင္မိုး(ေတာင္ႀကီး) ၏ သိၾကားသာသနာဆုိသည္မွာ

Monday, February 16, 2009

စူဠာမဏိဘုရား


စူဠာမဏိ ဘုရားသည္ ကြမ္းေတာင္ေပါက္ လုိဏ္ႏွစ္ဆင့္ဂူဘုရားျဖစ္ၿပီး ေအဒီ ၁၁၈၃ တြင္ နရပတိစည္သူမင္း (ေအဒီ ၁၁၇၄-၁၂၁၁) တည္ခဲ့သည္။

စူဠာမဏိ ဘုရားဘဲြ႕ေတာ္မွာ (စူဠ-ေသွ်ာင္ထံုး၊ မုနိ-ဘုရား) ဟူ၍ အဓိပၸာယ္ ရသည္။ ဘုရားအတြင္းရွိ ခရစ္ ၁၅ ရာစုက ေရးထုိးထားသည့္ မင္စာတြင္ ဘုရားဘဲြ႕ေတာ္ကုိ "ေဇာတမဏိ၊ ပတၱျမား ေရာင္လ်ံ " ဟုေဖာ္ျပ ထားသည္။

စူဠာမဏိ ဘုရားေက်ာက္စာအရ နရပတိ စည္သူမင္းသည္ ၂၀ ေအာက္တုိဘာ ၁၁၈၃ တြင္ ပုဂံအေရွ႕ဘက္ ေျခာက္မုိင္ အကြာ တုရင္းေတာင္သုိ႔ ထြက္ခြာစဥ္ ေတာက္ပေသာ အေရာင္ကုိ ျမင္မိသည္။ နရပတိ စည္သူမင္းက မွဴးမတ္တုိ႔အား "ထုိ ေတာက္ပေသာ အရာသည္ မီးေလာ " ဟုေမးျမန္းရာ မွဴးမတ္တုိ႔က "မီး" ဟု ေလွ်ာက္တင္ခဲ့သည္။ နရပတိ စည္သူမ်ားသည္ တုရင္းေတာင္မွ အျပန္တြင္ ထုိေတာက္ပေသာ အရာေပၚ ထြက္ေနသည့္ ေနရာကို ျမတ္စြာတကား ဟုဆုိ၍ ဂူတည္ေဆာက္ရန္ အရာနင္းခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ထုိေနရာတြင္ လုိဏ္ႏွစ္ဆင့္ ဂူဘုရား တည္ေဆာက္ခဲ့သည္။ နရပတိ စည္သူမ်ားႀကီးသည္ စူဠာမဏိ ဘုရား တည္ေဆာက္ၿပီးစီး ေသာအခါ ေရစက္သြန္း အမွ်ေ၀ခဲ့သည္။ သာသနာေတာ္ အႏွစ္ ၅၀၀၀ တည္တံ့ရန္ ရည္ရြယ္၍ လယ္ယာေျမမ်ားလည္း လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ စူဠာမဏိ ဘုရားတြင္ နံရံေဆး ပန္းခ်ီမ်ား၊ အဂၤေတ ပန္းလက္ရာမ်ား၊ စဥ့္ကြင္းမ်ားကုိ ေလ့လာနိုင္သည္။

စူဠာမဏိ ဘုရားတြင္ ပုဂံေခတ္၊ အင္း၀ေခတ္ ႏွင့္ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ လက္ရာ နံရံပန္းခ်ီမ်ားကို ေတြ႕ရသည္။ ဂူဘုရား ေျမညီထပ္ အလယ္မ႑ိဳင္ ပတ္လည္ စၾကၤေပါင္းကူး မ်က္ႏွာၾကက္တြင္ အ၀ါရင့္ ႏွင့္ အနက္ေရာင္ ေဆးတုိ႔ျဖင့္ ေရးဆဲြထားသည့္ ပုဂံေခတ္လက္ရာ ျခဴးပန္း ျခဴးႏြယ္ ႏွင့္ ကႏုတ္ပန္းမ်ား ရွိသည္။ ေျမညီထပ္ ဗုဒၶရုပ္ပြား ဆင္းတုႀကီး မ်ား၏ ေဘးႏွင့္ စၾကၤနံရံတြင္ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ လက္ရာနံရံျပည့္ ေရးဆဲြထားသည့္ ဗုဒၶရုပ္ပြားပံု၊ ျမတ္စြာ ဘုရား၀ါဆုိစဥ္မ်ား၊ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူ ဘုရားပံု၊ ဧတဒဂ္ရ ပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ ဗုဒၶ၏တပည့္ သာ၀က (၈၀) တုိ႔၏ ပံုမ်ားရွိသည္။ ဂူဘုရား အတြင္း ေခတ္အဆက္ဆက္က ေရးမွတ္ခဲ့ေသာ နံရံကမၸည္း စားမ်ားရွိၿပီး အခ်ိဳ႕မွာ သသၤကရုိက္ဘာသာ၊ အခ်ိဳ႕မွာ ေရွးျမန္မာ အကၡရာ တုိ႔ျဖင့္ ေရးထုိးထားသည္။

ဂူဘုရား၏ အျပင္ပတ္လည္တြင္ အဂၤေတပန္းေတာ့ လက္ရာမ်ား ျဖစ္သည့္ တုိင္ဖံုးပန္းမ်ား၊ ဘီလူး ပန္းဆဲြမ်ား၊ ကႏုတ္ပန္းမ်ား၊ ပုလဲလံုးမ်ား၊ ရာမလက္ညိႇဳးႏွင့္ စုလစ္မြန္းခၽြန္ တံကဲပန္းမ်ားကုိ ေလ့လာႏိုင္သည္။ ဂူဘုရား၏ ပစၥယာအဆင့္ဆင့္ စိန္တန္းမ်ားတြင္ စဥ့္၀ါႏွင့္ စဥ့္စိမ္းေရာင္ စဥ့္ကြက္ စဥ့္ပန္းမ်ားျဖင့္ မြမ္းမံ တန္ဆာဆင္ ထားသည္။

ဦးေမာင္ေမာင္ (ဘီေအ)သမုိင္း၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ၏ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ ပုဂံေစတီပုထုိးမ်ား
ပံုကို Flicker မွ ရယူထားပါတယ္။

Thursday, February 5, 2009

“ကံေႂကြးထပ္ေနသမွ်ေတာ့ အမွန္ေပးဆပ္ေနရဦးမွာပါပဲ”

ကုသိုလ္ကံေတြ၊
အကုသိုလ္ကံေတြဆိုတာ
တကယ္ေတာ့ ‘ေႂကြး’ ေတြပါပဲ။
ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္
သုဂတိဘံုေတြမွာ
လူ၊ နတ္ ျဖစ္ေနရတာလည္း
ေႂကြးဆပ္ေနရတာပါပဲ။
အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္
ဒုဂၢတိဘံုေတြမွာ
ငရဲ၊ တိရစၧာန္ျဖစ္ေနရတာလည္း
ေႂကြးဆပ္ေနရတာပါပဲ။
႐ုပ္နာမ္ခႏၶာပိုင္ရွင္
သတၱ၀ါမွန္သမွ်
ေႂကြးဆပ္ေနရသူေတြခ်ည္းပါပဲ။
‘ေႂကြးဆပ္’ ေနရတာကိုပဲ
‘ေပးဆပ္’ ေနရတယ္လို႔
ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း သံုးႏွဳန္းၾကပါတယ္။
အတိတ္ကံေၾကာင့္ ရလာတဲ့
႐ုပ္နာမ္ခႏၶာကို
ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေနရတာဟာ
‘ေပးဆပ္’ ေနရတာပါ။
ခႏၶာစားဖို႔၊ ခႏၶာ၀တ္ဖို႔၊
ခႏၶာေနဖို႔၊ ခႏၶာက်န္းမာဖို႔၊
ခႏၶာခ်မ္းသာဖို႔
နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔
႐ုန္းကန္ လႈပ္ရွားေနရတာဟာ
‘ေပးဆပ္’ ေနရတာပါ။

( Dr. Khin Zar Htun Kyi )

“သူအသံုးတည့္ရင္ အတည့္သံုးသူပါပဲ”

ကိုယ္မသံုးေတာ့တဲ့
ပစၥည္းေဟာင္းတစ္ခု
သို႔မဟုတ္…
ကိုယ့္အတြက္ အသံုးမလိုတဲ့
ပစၥည္းသစ္တစ္ခုကို
ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေပးမစြန္႔ဘဲ
သိမ္းဆည္းထားရင္
ကိုယ့္အတြက္
အဲဒီပစၥည္းဟာ အမွိဳက္ပါပဲ။
‘ငါ့ပစၥည္း’၊ ‘ငါ့ဥစၥာ’နဲ႔ စြဲေနရင္
တဏွာဒိ႒ိ ကိေလသာေတြေတာင္
တိုးပြားလာဦးမွာပါ။
အသံုးလိုတဲ့သူ
အသံုးတည့္တဲ့သူကို
ေပးလိုက္လွဴလိုက္
စြန္႔ႀကဲလိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့
‘ကာလဒါန’ လို႔ေခၚတဲ့
‘အခ်ိန္ကိုက္အလွဴ’ ျဖစ္သြားပါတယ္။
လိုအပ္သူကို
လိုအပ္ခ်ိန္မွာ
လိုအပ္တာ လွဴလိုက္ရတဲ့
ကာလဒါနအလွဴရွင္မွာလည္း
လိုအပ္ခ်က္မွန္သမွ်
အခ်ိန္ကိုက္ အခါကိုက္
ျပည့္စံုလာႏိုင္ပါတယ္။
ေလာေလာဆယ္မွာ
သူ႔အတြက္ အက်ိဳးရွိသြားတဲ့အျပင္
ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာလည္း
ကိုယ့္အတြက္
တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေအာင္
အက်ိဳးရွိလာႏိုင္ပါတယ္။

( Dr. Khin Zar Htun Kyi )

Monday, February 2, 2009

သာသနာေတာ္ဘဲြ႕တံဆိပ္မ်ား

သာသနာေတာ္ဆုိင္ရာ ဘဲြ႕တံဆိပ္ေတာ္ႏွင့္ အဂၢမဟာပ႑ိတဘဲြ႕ တံဆိပ္ေတာ္မ်ားကုိ အစဥ္အလာ အတုိင္း ဆက္ကပ္ခဲ့ရာမွ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္တြင္ သာသနာေတာ္ ဆုိင္ရာ ဘဲြ႕တံဆိပ္ေတာ္ အမ်ိဳးေပါင္း ၂၀ ကုိ အသစ္ထပ္မံ တီထြင္ျပ႒ာန္း၍ ရဟန္း ပုဂၢိဳလ္မ်ားသာကမ သာသနာ့ ႏြယ္၀င္ သီလရွင္ ဆရာႀကီးမ်ား၊ ဥပါသကာ၊ ဥပါသိကီ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားအား သာသနာေတာ္ဆုိင္ရာ ဘဲြ႕တံဆိပ္ေတာ္ ၂၂ မ်ိဳးကို ႏွစ္စဥ္ ဇန္န၀ါရီလ ၄ ရက္ေန႔ တြင္ႏုိင္ငံေတာ္မွ အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာ ထုတ္ျပန္ ဆက္ကပ္အပ္ႏွင္းခဲ့သည္။ သာသနာေတာ္ဆုိင္ရာ ဘဲြ႕တံဆိပ္ေတာ္မ်ား ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းပဲြႏွင့္ ခ်ီးက်ဴးပူေဇာ္ပဲြကုိ သီရိမဂၤလာကမၻာေအးကုန္းေျမ ဆ႒သဂၤါယနာ မဟာပါသဏ လုိဏ္ဂူေတာ္ႀကီး၌ ႏွစ္စဥ္ တေပါင္းလတြင္ စည္းကားသုိက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပသည္။

ဘဲြ႕တံဆိပ္ေတာ္ ၂၂ မ်ိဳး
  • ၁။ အဘိဓဇမဟာရ႒ဂု႐ုဘဲြ႕
  • ၂။ အဘိဓဇအဂၢမဟာသဒၶမၼေဇာတိကဘဲြ႕
  • ၃။ တိပိဋကဓရဓမၼဘ႑ာဂါရိကဘဲြ႕
  • ၄။ အဂၢမဟာပ႑ိတဘဲြ႕
  • ၅။ အဂၢမဟာသဒၶမၼေဇာတိကဓဇဘဲြ႕
  • ၆။ အဂၢမဟာဂႏၱ၀ါစကပ႑ိတဘဲြ႕
  • ၇။ မဟာဓမၼကထိကဗဟုဇနဟိတေရဘဲြ႕
  • ၈။ အဂၢမဟာကမၼ႒ာနာစရိယဘဲြ႕
  • ၉။ မဟာဂႏၳ၀ါစကပ႑ိတဘဲြ႕
  • ၁၀။ မဟာသဒၶမၼေဇာတိကဓဇဘဲြ႕
  • ၁၁။ မဟာကမၼ႒ာနာစရိယဘဲြ႕
  • ၁၂။ ဓမၼကထိကဗဟုဇနဟိတဓရဘဲြ႕
  • ၁၃။ ဂႏၳ၀ါစကပ႑ိတဘဲြ႕
  • ၁၄။ သဒၶမၼေဇာတိကဓဇဘဲြ႕
  • ၁၅။ ကမၼ႒ာနာစရိယဘဲြ႕
  • ၁၆။ အဂၢမဟာသီရိသုဓမၼသိဂၤ ီဘဲြ႕
  • ၁၇။ သီရိသုဓမၼမဏိေဇာတဓရဘဲြ႕
  • ၁၈။ သီရိသုဓမၼသိဂၤ ီဘဲြ႕
  • ၁၉။ သီဟသုဓမၼမဏိေဇာတဓရဘဲြ႕
  • ၂၀။ သီဟသုဓမၼသိဂၤ ီဘဲြ႕
  • ၂၁။ သုဓမၼမဏိေဇာတဓရဘဲြ႕
  • ၂၂။ သုဓမၼသိဂၤ ီဘဲြ႕။

Followers

Labels

Comments