ပုထုဇဥ္တုိ႔ ေျပာဆုိေသာ စကားသည္ အနရိယေ၀ါဟာရ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ မျဖဴစင္ေသာ၊ မသန္႔ရွင္းေသာ၊ မေကာင္းျမတ္ေသာ သူတုိ႔၏ စကားသည္ အနရိယေ၀ါဟာရ ျဖစ္ပါတယ္။
(၁) မုသာ၀ါဒ
လိမ္လည္ လွည့္ပတ္ ေျပာဆုိျခင္း။
(၂) ပိသုဏ၀ါစာ
သူႏွစ္ဦးၾကား ဂံုးေခ်ာစကား ေျပာဆုိျခင္း။
(၃) ဖ႐ုသ၀ါစာ
ၾကမ္းတမ္းေသာစကား ေျပာဆုိျခင္း။
(၄) သမၹပၸလာပ
သိမ္ဖ်ဥ္းေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိျခင္း။
(၅) အဒိေ႒ဒိ႒၀ါဒိတာ
မျမင္သည္ကုိ ျမင္သည္ဟု ေျပာဆုိျခင္း။
(၆) အသုေတ သုတ၀ါဒိတာ
မၾကားသည္ကုိ ၾကားသည္ဟု ေျပာဆုိျခင္း။
(၇) အမုေတ မုတ၀ါဒိတာ
(ဂႏၶ၊ ရသ၊ ေဖ႒ဗၺ)မေတြ႕သည္ကုိ ေတြ႕သည္ဟု ေျပာဆုိျခင္း။
(၈) အ၀ိညာေတ ၀ိညာတ ၀ါဒိတာ
မသိသည္ကုိ သိ၏ဟု ေျပာဆုိျခင္း။
(၉) ဒိေ႒ အဒိ႒၀ါဒိတာ
ျမင္သည္ကုိ မျမင္ဟု ေျပာဆုိျခင္း။
(၁၀) သုေတ အသုတ ၀ါဒိတာ
ၾကားသည္ကုိ မၾကားဟု ေျပာဆုိျခင္း။
(၁၁) မုေတ အမုေတ ၀ါဒိတာ
(ဂႏၶ၊ ရသ၊ ေဖာ႒ဗၺ) ေတြ႕သည္ကုိ မေတြ႕ဟု ေျပာဆုိျခင္း။
(၁၂) ၀ိညာေတ အ၀ိညာတ ၀ါဒိတာ
သိသည္ကုိ မသိဟု ေျပာဆုိျခင္း
Monday, November 10, 2008
အနရိယေ၀ါဟာရ (၁၂)ပါး
Posted by ေအာင္ေျမ at 3:51 AM
Labels: အနရိယေ၀ါဟာရ (၁၂)ပါး
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment