ဆံုးမစာမ်ား (ေလး)

မင္းမရွိေသာျပည္၊ အမႈသည္မရွိေသာတရား၊ စကားမတတ္ေသာ ေရွ႕ေန၊ မေျပျပစ္ေသာ သံတမန္၊ က်မ္းဂန္မတတ္ေသာ ရဟန္း၊ တုိင္တန္းသူမရွိေသာ ေၾကြးရွင္ေယာက္်ား ကဲ့သုိ႔ အမွားမွား အယြင္းယြင္း လစ္ဟင္းရာသည္။


-အဖမရွိ အမိမဲ့သား၊ လင္မရွိသည့္မိန္းမ၊ မယားမဲ့သည့္ေယာက္်ား၊ အရွင္မဲ့ သည့္ကၽြန္၊ တံခြန္မဲ့သည့္ ရထားကဲ့သုိ႔ စီးပြားမတြင္ ျပင္လြင္စကားသာ ျဖစ္ရာသည္။
-ဆားမရွိေသာဟင္း၊ အရင္းမရွိေသာကုန္၊ အမႈန္အနယ္မ်ားေသာေရ၊ လူေလေပါေသာရြာ၊ သဒၶါတရားမရွိေသာလူ၊ ပုိင္စုိးပုိင္ျငား တရားမတတ္ေသာ သူႀကီးကဲ့သုိ႔ ဟူးရီးဟူးရား စကားမေလး ဂြမ္းေမြးပမာ ေပါ့ရာသည္။
-ျမင္ပါမ်ားေသာ ငယ္၏၊ နမ္းပါမ်ားေသာ္ ျပယ္၏။ ယံုကားယံု၏ အမႈမကုန္၊ အမႈကားကုန္၏ မယံု၊ ခ်စ္ေသာ္မျခားနား၊ မုန္းေသာ ကစဥ့္ကလ်ား၊ ေၾကာင္လက္သည္းကားအခါမဲ့ကုိ၀ွက္ သည္။ အေရးရွိမွ ထြက္၏။ လူလိမၼာကား အခါမဲ့ကုိ ၀ွက္၏။ အရာေရာက္မွ ထြက္၏။ သားမရုိေသ၊ ကၽြန္မရုိေသ၊ ဗုိလ္ေျခမခုိင္းႏုိင္။