“ ေ၀ဒနာ ပ်က္ျပယ္ျခင္း ”
အုိးဖုတ္ေသာဖုိမွ ရဲရဲပူလ်က္ရွိေသာ အုိးကုိထုတ္ယူ၍ ေျမျပင္၌ ခ်ထားသည္ရွိေသာ္ အပူဓာတ္သည္ တျဖည္းျဖည္းကုန္သည္။ ထုိအုိးသည္ ထုိေနရာ၌ပင္လွ်င္ တည္ရွိေနေသာ္လည္း အပူဓာတ္ကား မရွိေတာ့ေပ။ ၿငိမ္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီ ျဖစ္သည္။
မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လွ်ာ၊ ကုိယ္ တည္းဟူေသာ ငါးဒြါရတုိ႔ျဖင့္ ထိေတြ႕ ခံစားရေသာ သုခေ၀ဒနာ၊ ဒုကၡေ၀ဒနာ၊ ဥေပကၡာေ၀ဒနာ တုိ႔သည္ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီးသည္ရွိေသာ္ ၿငိမ္းေပ်ာက္ကုန္သည္။ ခႏၶာကုိယ္ႀကီးသည္သာ ၾကြင္းက်န္ရစ္ခဲ့ေလသည္။
(နိဒါန၀ဂၢ၊ နိဒါနသံယုတ္၊ ဒုကၡ၀ဂ္၊ ပရိ၀ီမံသနသုတ္)
0 comments:
Post a Comment