စပါးေစ့ ႏွင့္ စိတ္
အစီအစဥ္ျဖင့္ ေကာင္းစြာ ထူမတ္၍ထားေသာ စပါးေစ့သည္ ထက္ျမက္ စူးရွျခင္း သတိၱစြမ္းကုိ ေဆာင္ယူထား ေလသည္။ လဲေနေသာ စပါးေစ့ကား ျပဳျပင္ စီစဥ္ျခင္း ကင္းမဲ့၍ ဖရုိဖရဲ တည္ရွိေနသည့္ သေဘာကုိ ေဆာင္ေလသည္။ ထက္ျမက္စူးရွျခင္းသည္ သတိၱစြမ္းကုိ မေဆာင္ႏုိင္ေပ။
ထုိနည္းတူစြာပင္ ထိန္းသိမ္း၍ ျပဳျပင္ထားေသာ စိတ္မွာ ထက္ျမက္စူးရွျခင္း သတိၱစြမ္းရည္ရွိ၏။ အလင္းေရာင္ သည္အေမွာင္ကုိ ပ်က္ျပယ္ေစႏုိင္ သကဲ့သုိ႔ ေတြေ၀မုိက္မဲျခင္း အ၀ိဇၨာေမာဟကုိ ၿဖိဳဖ်က္ပစ္တတ္သည္။ အမွန္တရားတုိ႔ သိျမင္ႏိုင္စြမ္း၏။
ထိန္းသိမ္းျပဳျပင္ျခင္း မရွိေသာ စိတ္ကား ဖ႐ုိဖရဲ ပ်ံ႕လႊင့္၍ တည္ရွိေနသျဖင့္ ထက္ျမက္ျခင္း သတိၱစြမ္း မရွိႏိုင္ေပ။ အမွန္တရားကုိ သိျမင္ႏိုင္စါမ္း မရွိေပ။
ထုိ႔ေၾကာင့္ အျမင္မွန္၊ အသိမွန္၊ လမ္းမွန္ကုိ ရရွိရန္မွာ စိတ္ကုိ ထိန္းသိမ္း ျပဳျပင္ေရးသည္ အေျခခံျဖစ္သည္။
(ဧကကနိပါတ္၊ ပဏိဟိတအစၦ၀ဂ္၊ ပထမသုတ္ ႏွင့္ ဒုတိယသုတ္)
Friday, June 6, 2008
စပါးေစ့ ႏွင့္ စိတ္
Posted by ေအာင္ေျမ at 12:13 AM
Labels: ဗုဒၶ၏ဥပမာတစ္ေထာင္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment