လူခ်မ္းသာ စိတ္ခ်မ္းသာ (၁၆)

ေနာက္ေဖးေခ်ာင္ လံုဖုိ႔လုိသည္

စားဝတ္ေနရးဟူရာတြင္ စားေရးကိစၥသည္ အေရးႀကီးဆံုးျဖစ္၍ ေရွ႕ဆံုးကထားကာ ဆုိျခင္းျဖစ္သည္။ သက္ရွိ သတၱဝါတုိင္း အစားႏွင့္ မကင္းၾက။ လူတြင္လည္း အစားက နံပါတ္တစ္ ျဖစ္ေနသည္။ ဝင္ေငြေကာင္းသူမ်ားအဖုိ႔ အစားက မသိသာေသာ္လည္း သာမန္ဝင္ေငြရွိသူတို႔အတြက္ အစားက (စားစရိတ္)က သိသာလြန္းသည္။ ဥစၥာၿဖိဳ စားဖုိက ဟုဆုိသည္။ ရွာေဖြရရွိထားေသာ ဥစၥာကုိ ၿဖိဳဖ်က္ေနသည္မွာ စားဖုိေဆာင္က ျဖစ္သည္။
အဝတ္က တစ္ထည္ခ်ဳပ္ထားလွ်င္ လခ်ီ၊ ႏွစ္ခ်ီၿပီး ဝတ္ရ၏။ အေဆာက္အအံုက တစ္ခါေဆာက္လွ်င္ တစ္သက္ လံုး ေနထုိင္လုိ႔ရသည္။ အစားက ထုိသုိ႔မဟုတ္ေခ်။ ေန႔တုိင္းခ်က္ ေန႔တုိင္းစားေနရသည္။ ဝင္ေငြကသာ ေန႔စဥ္ မရွိေနမည္။ ထြက္ေငြက အစားအတြက္ ေန႔စဥ္ ထြက္ေနရသည္။ စားေရးကိစၥသည္ ဝင္ေငြထဲမွေန တတိတိႏွင့္ ထြက္ေအာင္ ျပဳေနေလသည္။

သုိ႔ျဖစ္၍ အစားႏွင့္ပတ္သက္၍ စည္းကမ္းရွိရမည္။ ကုန္သင့္သာလွ်င္ ကုန္ဖုိ႔အတြက္၊ မကုန္သင့္တာေတြ မကုန္ဖုိ႔ အတြက္ ထိန္းထိန္း သိမ္းသိမ္းရွိရမည္။ မိသားစုတစ္စု အဖဲြ႕အစည္းတစ္ခုမွာ စားဖုိေဆာင္လံုေအာင္ ထိန္းႏုိင္ဖုိ႔ အေရးႀကီးသည္။ ေကၽြးစရာရွိလွ်င္ ေကၽြးရမည္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ သူႏွင့္တန္ရာ တန္ရာသာ ျဖစ္ရ မည္။ မတန္ မရာကုိ မလုပ္ရ။ ေၾကာင္ကုိ ေၾကာင္စာသာေကၽြးရမည္။ လူစာေကၽြး၍မျဖစ္ေပ။ လူမွာတြင္လည္း သူအဆင့္ႏွင့္သူ ရွိသည္။ သူ႔အဆင့္ႏွင့္ ေလ်ာ္ညီရာကုိသာ ေကၽြးရသည္။ လူတန္းစားခဲြသည္မဟုတ္၊ သူ႔ အလိုလုိ လူတန္းစား ကဲြၿပီးသားျဖစ္သည္။

(ဓမၼပိယဆရာေတာ္၊ အရွင္သံဝရာလကၤာရ)
ဆက္လက္တင္ျပပါမည္။